Elfsteden Roeimarathon 2015

Het Salland team voor de 30ste ERM in de  open wedstrijdcategorie bestond dit jaar uit vier ploegen die de 215 km in estafette afgelegd hebben, en mooi binnen het  schema 12 kruisjes en een plaatje voor de Nordhorn verdiend hebben.
De azen: Aad, Aarnoud en Sybren die samen een zeer ruime ervaring inbrachten;

De heren:  Bertjan, Theo en Giel die alle drie de wedstrijd voor het eerst roeiden;
De vrouwen: Ineke, Wil en Joke die de moeilijkste stuurstukjes al konden dromen, en
De boeren: Jan-Willem, Marijn, en teamcaptain Jan Hilvering die voor de brute kracht zorgden.
Verder waren we gezegend met een flink aantal onmisbare jokers voor de walploeg support : Jan P, Liesbeth en de hele familie Reimer.

De voorbereidingen in de afgelopen weken hebben hun vruchten afgeworpen, alle benodigdheden voor boot en walploeg waren dik in orde, hoewel we tijdens de eerste halen van het oproeien toch nog moesten improviseren wegens een haperend bankje van de slag, de rol duct tape van Arnoud tot de laatste centimeter gebruikt is, en na de finish bleek dat het roertje toch half losgekomen was.

Door een feitelijke sponsoring van het leasebedrijf via Theo reden we met twee gloednieuwe witte VW-busjes voorzien van Salland logo naar de Friese hoofdstad. De aankomst bij Wetterwille vrijdagmiddag was ruim op tijd en in lekker zonnig weer zodat we zonder haast de Nordhorn konden optuigen, de al voorbereide maaltijd opwarmen op de wok (tip voor volgend jaar: kijk of de gasslang past) en oproeien naar de start aan de Noordersingel. De start werd opgeluisterd door de diepe bassen van een naburig housefeestje en om precies zes minuten over 8 ging Salland met startnummer 44 op weg.

De eerste etappes hadden nog daglicht maar bij Dokkum was het al aardig donker aan het worden maar gelukkig was het een heldere nacht. Elk voordeel heeft z’n nadeel bleek weer want daardoor was het tegen een uur of drie ook afgekoeld tot een graad of drie. Vanaf half vijf regen, en wind (4-6) wat vooral op het open water voor erg zware etappes zorgde. Na de middag brak de bewolking weer wat open zodat we uiteindelijk de laatste etappes tot aan de finish weer prachtig weer hadden.

Wat de resultaten betreft, die overigens onderweg al live gevolgd konden werden door veel thuisblijvers via de ERM website:

1. We zijn 25e van de 39 gefinishte wedstrijdploegen in de open categorie geworden.
2. 41e van 79e totaal gefinishte ploegen (14 teams zijn niet of te laat gefinisht)  in een mooie tijd van 21 uur en 51 minuten.  
3. We waren tweede geweest als we mee hadden gedaan met de toerploegen!

Gezien het mooie resultaat waar we toch wel trots op mogen zijn denk ik, en het enthousiasme van alle deelnemers en walsupporters zowel voor, tijdens als na de wedstrijd zou het zomaar kunnen dat we volgend jaar weer mee doen, en dan met startnummer 41?

Impressies van de Vrouwenploeg ERM 2015 bestaande uit Joke, Ineke en Wil:
'Na een mooie tocht in de schemering van Klaarkampsterbrug v.v. over de Dokkumer Ee, stuurde Joke bekwaam onder de diverse bruggen van het schilderachtig verlichte Dokkum door.  Dus geen getrek, geduw of vastliggen onder of voor de bruggen dit jaar zodat een opgeluchte stuur rustig de terugtocht kon aanvaarden. In het pikkedonker ging de tocht na 25 halen BB, na 25 halen SB over het Van Harinxmakanaal. Bij de derde brug bij de BB doorgang zag stuur Wil dat vier paar lampjes haar kant op kwamen omdat vier ploegen al strijkend terug oeiden. Alle stuurtjes waren vergeten dat een bord met strepen rood-wit-rood “geen doorgang” betekent. Na wat geharrewar snel verder roeien onder de SB doorgang van de spoorbrug over de Zwette naar het donkere en Weidum. Bibber de bibber. Inmiddels was de temperatuur gedaald en in de hele vroege ochtend  en in de motregen vertrok de ploeg van Woudsend over het woelige Slotermeer naar Sloten. Hoge golven sloegen regelmatig in de boot ondanks de twee kunstig geconstrueerde ducttape-dekken. Maar stuur Ineke zorgde ervoor dat het pompje bleef pompen zodat kleddernat maar veilig Sloten kon worden bereikt. Bibberde bibber en kletsnat. Vanaf Parrega werd de tocht via de Workumertrekvaart zonder zon maar ook zonder regen voortgezet en na BB botste de boot gelukkig niet tegen de kademuur van Bolsward aan maar stuurde Wil tijdig BB SB en direct na de in totaal 6e brug BB naar stempel- en wisselplaats. Omdat de ogen niet altijd in de boot hoefden te zijn, kon er genoten worden van het mooie landschap en een sierlijk dravend zwart Fries paard dat moeiteloos koets en menner voort trok langs de waterkant. Driekwart van de tocht was inmiddels voltooid. Ook al had stuur Ineke de route van Franeker naar Ried nog zo goed uit het hoofd geleerd, een verkeerde routebeschrijving maakte dat de brug naar de Djongervaart gemist werd. Maar door tijdig ingeroepen hulp van een paar hulpvaardige Franekers kon deze bescheiden maar belangrijke brug toch gauw gevonden kon worden. De harde wind kwam van alle kanten al naar gelang de bochten, maar was toch echt niet “wind mee” zoals de beste stuurlui aan de wal voorspeld hadden. Doordat Wil dacht dat een sportmassage van de kuiten maar een paar minuten duurde, wat niet het geval was, miste ze helaas met maar 1 gemasseerde kuit de finish. Volgens de laatste berichten heeft dat geen negatief effect opgeleverd. Na de speech van captain Jan en het uitdelen van de ERM-kruisjes, het aftuigen en afriggeren van de Nordhorn, was de traditioneel heerlijke maaltijd aan de lange tafels in het botenhuis van Wetterwille weer een groot success.'

Impressies van de Azen, uit de pen van Aad:
'Voor mij was dit de tweede ervaring met de ERM. De eerste keer als stuur van de wedstrijdploeg. Nu dus als roeier. Dan vraag je je natuurlijk af of dat niet een uitputtingsslag wordt. Ging er dan ook met gemengde gevoelens naar toe. Maar met de uitputting viel het erg mee. Had vanmorgen alleen iets meer tijd dan gewoonlijk nodig om de slaap uit mijn ogen te wrijven. En als dan de score van de ploeg uitstekend blijkt te zijn natuurlijk ook een beetje trots. Misschien niet geheel terecht, want die twee gespierde knapen uit onze jeugddivisie hebben het gemiddelde danig omhoog getrokken.

Mooie ervaring ook, het roeien gedurende de nacht en bij het krieken van de dag. Leuk ook, en spanning verhogend, om goed te navigeren. Soms overdag al lastig, maar 's nachts natuurlijk nog meer. En dan het samen optrekken als ploeg; een pracht ervaring ondanks, of misschien ook dankzij, de verschillen in leeftijd en roeininveau. Heb er van genoten ondanks de regen, de wind en de zeiknatte kleding.

Dus volgend jaar weer? Goeie kans, maar vraag mij dat over een jaartje maar weer.'

Korte impressies van de Boeren, door Jan:
'Het was een genoegen om met twee wedstrijdjunioren de ERM te mogen roeien. Leerzaam:

1. Marijn die wat moeite heeft met de tweede helft van Deersum-Sneek, omdat “z’n lichaam nog niet helemaal wakker was”.
2. De ontspanning tijdens de haal van Jan-Willem en Marijn was om jaloers op te worden. Maar des te spannender was het roeien in het donker. Beiden leken na het sturen net zo vermoeid als na het roeien.
3. Samen met Marijn beuken tegen de wind tussen Grauwe Kat en Harlingen, met tempo 27-29, was een mooi gevecht tegen de elementen.
4. De beide junioren roeiden zo mooi en gelijkmatig tussen Menaldum en Ritsumerzijl, met gemiddeld 12,7 km/u, dat ik als stuur op het bochtige circuit, regelmatig wegdommelde in het zonnetje, en me met aanmoedigingskreten wakker moest houden.

Impressie van de herenploeg van Theo, Giel en Bertjan:
Hun vertrek van de Galamadammen tegen windkracht zes in met koppen op de hoge golven. Wat een “voorrecht” om die etappe te mogen roeien.  Hoogtepunt van de dag:  Jan P die een treinkaartje koopt. Helaas heb ik het niet vastgelegd op de foto op het verlaten station van Hindeloopen.'
Foto's