Zaterdag 28 mei 2022 vroeg in de ochtend ontvingen wij het verdrietige bericht dat HENK onverwachts rond middernacht is overleden. De avond ervoor was er nog uitgebreid telefonisch contact met hem geweest over het vlot dat hij die zaterdagochtend samen met Jan, Bert en Sybren zou verplaatsen in de Vecht. De lieslaarzen daarvoor had hij al in de kofferbak liggen ….

Vrijwel iedere zaterdag om 8:30 uur stond hij paraat om samen met zijn roeivrienden als team ‘Lucky Luck’ te roeien. Sinds 1998 was Henk lid van onze vereniging. Al snel bij de bouw van de nieuwe kantine bleek hij over technische vaardigheden te beschikken waar dankbaar gebruik van werd gemaakt. Menige vrije uur heeft hij besteed om de elektriciteit aan te leggen en de vele lampen op hangen. Een blijvende herinnering aan hem.

Hij ging graag mee met roeitochten in eigen land en met meerdaagse roeitochten in het buitenland bijv. naar Parijs en Bingen. Bij die reizen werd hij vergezeld door zijn echtgenote Baukje.

Zorgzaam, behulpzaam en bescheiden. Zo hebben wij Henk gekend. Als vereniging zijn wij geraakt door dit verlies.

Wij, van roeivereniging Salland, wensen Baukje en de kinderen heel veel sterkte bij het leren omgaan met dit verlies.

Roeien was voor Wil een levensbehoefte: ze deed het al vanaf haar 18e.
Ze was onze roei-allrounder: ze kon zelfs voelen wie te hard of te zacht trapte of een voet meer aanzette.
Ze kon zo mooi vertellen over dat meisjes vroeger niet aan wedstrijdroeien konden doen maar alleen mochten schoonroeien.
Omdat ze daardoor zo goed technisch had leren roeien, kon ze heel goed coachen, met speciale kreten, zoals het "schepje suiker".....
We hebben veel van haar geleerd.
In de vereniging was ze daarnaast actief in de examencommissie en een periode als secretaris in het bestuur.
Toen Cas was overleden had ze geen skiffmaatje meer; ze wilde niet in haar eentje gaan skiffen en zo kwam ze bij ons in de maandaggroep roeien, zo mogelijk in haar Marjoleintje.
Ze had het coachen er dan wel aan gegeven, maar als je het vroeg kreeg je aanwijzingen hoe het beter kon; ze zou je echter nooit ongevraagd advies geven.
Ze was innemend, vriendelijk en bescheiden.
Dat roeien in de maandaggroep heeft ze nog heel lang gedaan, terwijl het skiffen door krachtsverlies steeds minder ging. Marjoleintje bleef steeds langer in de stelling liggen.
Nu is Marjoleintje verkocht en wij moeten verder zonder Wil.
Door de vele mooie herinneringen zullen we het nog vaak over haar hebben....